De twee werelden van Kleine Beer
Via een gemeenschappelijke cliënt leerde ik Jeroen Prossé kennen. Hij is psycholoog gespecialiseerd in narcisme. Hij kwam ook op bezoek en hij vertelde heel gepassioneerd over zijn werk en ik herinner me dat ik aan zijn lippen hing. Tegelijkertijd was hij ook nieuwsgierig naar mijn werk en stelde hij vragen. Doorheen de jaren hielden we hier en daar contact.
Toen kreeg ik een uitnodiging voor zijn boekvoorstelling van zijn eerste boek: "De twee werelden van Kleine Beer". De twee werelden van Kleine Beer is een prentenboek met kortverhalen voor kinderen.
Dit werd de aanleiding voor dit boeiend interview
Ik vroeg aan ouders bij de groep hier in de groepen bij Glinster welke vragen zij wilden stellen aan Jeroen. Er was ook een ouder bij, die het boek van Jeroen al had gekocht en dit al had bekeken met haar kind en gelezen, en deze vragen leidden het interview.
Zowel hij als ik krijgen regelmatig de vraag van ouders: "Hoe kan ik mijn kind beschermen?"
In dit gesprek tussen Jeroen en mij, ontdek je zijn ideeën over hoe je dat als ouder kan doen. Zijn ideeën sluiten nauw aan bij de visie van Glinster. Zo fijn!!
Hier lees
De ouders van Kleine Beer zijn uit elkaar. De ene ouderbeer is zacht, de andere ouderbeer is hard. Na ieder kortverhaal zijn er ook reflectievragen, die het kind helpen én ook het gesprek tussen ouder en kind stimuleren. Daarover later nog meer!
Als start krijg je een toelichting van hoe Jeroen tot dit boek is gekomen en zo wordt meteen zijn missie ook voelbaar: inzicht in relaties die met momenten veel last kunnen geven. Want inzicht in patronen en relaties maken dat je jezelf weerbaarder voelt, denkt en kan handelen.
Er wordt veel geschreven over/voor kinderen die na de scheiding van de ouders verder moeten met een zachte en harde ouder. Daarbij wordt in onze samenleving de andere ouder vaak gedemoniseerd. Jeroen maakte met dit boekje ruimte voor 2 ouders waar het kind een weg dient mee te vinden. Dat waardeer ik omdat het aansluit bij de welzijnsvisie waar ik mee werk.
De tekeningen in stripstijl van Tom Huybrechts spreken aan en nodigen uit het verhaal erachter te lezen. Ze geven kleur en vorm aan de 7 kortverhalen die het boek vullen. Het verhaal van 2 ridders, het verhaal van de slechte toets, het verhaal van de gele botjes… ze sluiten allemaal aan bij de beleving- en leefwereld van kinderen in gezinnen, voornamelijk dan voor kinderen die opgroeien in 2 gezinnen waartussen een groot verschil in opvoedingsstijl is. De verhalen worden mooi en speels verteld. Je leeft mee met het hoofdpersonage, Kleine Beer. Jeroen vult niet alle details in, waardoor er ruimte is voor het kind om zelf eigen belevingen erbij aan te vullen aan het verhaal.
Na ieder verhaal geeft Jeroen heel wat vragen die helpen om tot inzicht te komen. Deze heeft hij verdeeld onder 3 rubrieken: Emotionele veerkracht, grenzen stellen, zelfinzicht. De vragen zijn ook bruikbaar voor situaties buiten de gezinscontext, zoals met leeftijdsgenoten op school of andere familieleden. Als ik een suggestie zou kunnen geven voor een vervolg, dan is het om de gesprekken die Kleine Beer heeft ook te verbreden naar leeftijdsgenootjes en volwassen.
Hij reikt met de verhalen en vragen ook ideeën aan ouders aan, om het kind te helpen in relatie met de andere ouder en daar zelf een weg in te vinden. Thema’s die ik ook terugkerend zie meespelen in het helpen van ouders in het opzetten van de structuur van parallel solo-ouderschap.
Ik kijk uit naar een volgend boek van Jeroen. Hij geeft lucht door moeilijke thema’s op een welzijn bevorderende manier bespreekbaar te maken.
Op zoek naar een ander woord voor vechtscheiding
In deze blog deel ik mijn ervaringen met ouders in complexe scheidingen, die vaak het gevoel hebben in een ‘vechtscheiding’ te worden geplaatst. Dit label roept vaak emoties zoals schuld en schaamte op. In plaats van dit label, werk ik met ouders die te maken hebben met ‘conflictueus ouderschap’, waarbij communicatie met de andere ouder moeilijk is. Mijn rol is om ouders te ondersteunen door te luisteren, hun situatie te begrijpen en samen naar oplossingen te zoeken. Het is een proces van heroverweging en herstructurering, waarbij geduld en begrip essentieel zijn om een gezonde opvoeding te waarborgen, ondanks de scheiding.
Familierechtbanken kreunen onder het werk
Wat helpt bij hoogconflictscheidingen?
Het nieuws kopte in december 2018: 'Waarom bemiddeling bij hoge conflicten niet werkt'. Het is ook mijn ervaring dat de goedbedoelde inzet om met iedereen te spreken in hoog conflict, strijdverhogend kan werken en ouders en kinderen nog verder van elkaar drijft. Maar wat werkt dan wel? In december 2018 verschenen de belangrijkste resultaten van het onderzoek van Inge Pasteels aan de PXL over wat werkt bij hoog conflict na echtscheiding. Dit vormde toen mee de basis voor de werking van Glinster.
Mijn ex moet eerst veranderen. Zo kan ik geen co-ouderschap doen!
"Hoe kan ik nu co-ouderschap doen met een ex die mij van alles beschuldigt/verwijt/tegenwerkt...?" Herkenbaar? Nou, ik begrijp je. Na het uit elkaar gaan als partners, moet je als ouders verder. Terwijl er in de relatie heel wat gebeurd is. Terwijl er misschien enorm veel pijn, verdriet of woede is tussen elkaar als ex-partners. Wat kan je dan doen?
7 strategieën die een goede ouderschapsregeling ondermijnen
Van survivalmodus naar comfortzone
Survival-modus is een stand waarin ons lichaam schiet als reactie op stress of gevaar. Deze modus beschermt ons en helpt ons in leven te blijven. Maar het is niet bedoeld om er langere tijd in te blijven. Als we er langere tijd in blijven, dan begint er van alles met ons te gebeuren en krijgen we allerlei klachten. Hierover had ik een gesprek met Ellen Vercauteren. Zij helpt mensen uit de survivalmodus naar een comfortzone.
5 Belangrijke inzichten waardoor je begrijpt wat Parallel Ouderschap is
Je vraagt jezelf af “Wat is dat nu, parallel ouderschap?” Je hebt het gehoord van een vriend, een hulpverlener of de rechtbank. Dan ga je op zoek naar informatie. Ik vertel je hier wat jij moet weten over parallel ouderschap.
Parallel ouderschap is ook co-ouderschap
Er bestaan heel wat verwarring in de samenleving rond de overgang van 1 kerngezin naar 2 gezinnen. Parallel ouderschap is een vorm van co-ouderschap die minder gekend is , toch doet deze vorm het heel goed voor ouders die kampen met conflict met de andere ouder. Ik zie hoe ouders zo hard hun best doen om toch maar met de andere ouder overeen te komen. Over hobby's, huiswerk, kleine en grote zorgen van de kinderen uit te wisselen met elkaar. Dat dit niet lukt, kan aanvoelen als een falen.
Durf jij je boos maken op je kinderen na de echtscheiding?
Ik help ouders om na de echtscheiding grenzen te stellen aan onveilig of kwetsend gedrag van hun kinderen. Dat is vaak moeilijk om verschillende redenen. Ik help ouders stevig te staan en hier grenzen aan te geven. Hoe doe ik dat? Wel ik geef je in deze blog graag enkele ideeën.
Wat als samenwerken als ouders hoge stress geeft?
Bij de meeste scheidingen komen ouders tot een manier van samenwerken als ouders die leefbaar is. Ik werk met een klein segment, waarbij het spreken met elkaar als ouders hoge stress geeft. Ik leer ze ontsnappingspunten te vinden naar meer welzijn voor hun kinderen, zonder samenwerking van de andere ouder. Deze ouders ervaren véél druk om toch maar te kunnen spreken met elkaar.
Mijn kinderen zien lijden in een vechtscheiding, dat is heel moeilijk geweest
Het is één ding om zelf met de moeilijke situatie om te gaan, maar je kinderen zien lijden, dat is héél moeilijk geweest. Zo vertelde Steven Laureys op radio 1. Het zette me aan om te spreken met ouders over dit lijden en hoe je als ouder daarmee kan omgaan. Dat vertel ik je graag in deze blog.
Aaargh, het wisselmoment is weer pure stress
Het wisselmoment komt in negen op de tien gesprekken aan bod en bezorgt veel ouders en kinderen stress. Wat speelt er zich af tijdens een wisselmoment, welke valkuilen kan je vermijden opdat je kinderen en jij nét iets minder overstuur moeten zijn.
Veilige eilandjes als buffer
Ik leerde het idee over 'veilig eiland' kennen van Peter Rober (gezinstherapeut KULeuven) tijdens een workshop over parentificatie. Dat is wanneer een kind de zorg opneemt voor een ouder, omdat die niet voor zichzelf en de kinderen kan zorgen. Maar kinderen kunnen hier veerkrachtig doorkomen, als er veilige eilandjes voor hen zijn. Dit zijn plekken waar ze zichzelf kunnen zijn en als kind zorgeloos spelen. Deze eilandjes werken als een buffer, die kinderen helpen bij de problemen die ze tegenkomen op hun pad.
Dubbele oudercontacten?
Deze blog schreef ik vanuit mijn systemisch denkkader als antwoord op de vraag van een leerkracht waarom ze dubbele oudercontacten moeten organiseren en ouders niet op een geciviliseerde manier uit elkaar kunnen gaan.
Hét ouderschapsplan voor ouders in hoog conflict bestaat niet
Een ouderschapsplan maken in hoog conflict na echtscheiding is niet goed, voor regelingen over de kinderen, samen met moeder/vader, is maatwerk nodig. Jij zal zelf moeten leren hoe je houvast creëert voor jou en je kinderen in iedere aparte situatie.
Het beste medicijn tegen ouderlijke burn-out
België is een van de zwaarst getroffen landen wanneer het gaat over parentale burn-out (Knack, maart 2021) De westerse landen, die vaak een individualistische cultuur hebben, zijn het zwaarst getroffen door het fenomeen van uitputting (burn-out) bij ouders. België scoort bijzonder slecht en bevindt zich in de top 3 van zwaarst getroffen landen. Wat is een ouderlijke burn-out? Wat kan je helpen hierbij?
Verdorie, de kinderen inzetten om mij te pesten!
We zien de kinderen vaak als onschuldige speelballen van de conflicten tussen hun ouders, maar het zijn ook autonome wezens, die hun eigen rol hebben in de moeilijke echtscheiding. Daarom wil ik je doen nadenken over 5 acties die je beter niet neemt als je kinderen ingezet worden in de strijd.
Willen kinderen wel praten over de scheiding?
SOS een boos kind na de echtscheiding – 5 tools om de band te versterken