De twee werelden van Kleine Beer
Via een gemeenschappelijke cliënt leerde ik Jeroen Prossé kennen. Hij is psycholoog gespecialiseerd in narcisme. Hij kwam ook op bezoek en hij vertelde heel gepassioneerd over zijn werk en ik herinner me dat ik aan zijn lippen hing. Tegelijkertijd was hij ook nieuwsgierig naar mijn werk en stelde hij vragen. Doorheen de jaren hielden we hier en daar contact.
Toen kreeg ik een uitnodiging voor zijn boekvoorstelling van zijn eerste boek: "De twee werelden van Kleine Beer". Zijn boekvoorstelling vond ik zo fijn. De twee werelden van Kleine Beer is een prentenboek met kortverhalen voor kinderen.
Dit was de aanleiding voor een interview met Jeroen over zijn boek.
Ik vroeg aan ouders bij de groep hier in de groepen bij Glinster welke vragen zij wilden stellen aan Jeroen. Er was ook een ouder bij, die het boek van Jeroen al had gekocht en dit al had bekeken met haar kind en gelezen, en deze vragen leidden het interview.
Zowel hij als ik krijgen regelmatig de vraag van ouders: "Hoe kan ik mijn kind beschermen?"
Beluister hier mijn interview met Jeroen
In dit gesprek tussen Jeroen en mij, ontdek je zijn ideeën over hoe je dat als ouder kan doen. Zijn ideeën sluiten nauw aan bij de visie van Glinster. Zo fijn!!
De ouders van Kleine Beer zijn uit elkaar. De ene ouderbeer is zacht, de andere ouderbeer is hard. Na ieder kortverhaal zijn er ook reflectievragen, die het kind helpen én ook het gesprek tussen ouder en kind stimuleren. Daarover later nog meer!
Als start krijg je een toelichting van hoe Jeroen tot dit boek is gekomen en zo wordt meteen zijn missie ook voelbaar: inzicht in relaties die met momenten veel last kunnen geven. Want inzicht in patronen en relaties maken dat je jezelf weerbaarder voelt, denkt en kan handelen.
Er wordt veel geschreven over/voor kinderen die na de scheiding van de ouders verder moeten met een zachte en harde ouder. Daarbij wordt in onze samenleving de andere ouder vaak gedemoniseerd. Jeroen maakte met dit boekje ruimte voor 2 ouders waar het kind een weg dient mee te vinden. Dat waardeer ik omdat het aansluit bij de welzijnsvisie waar ik mee werk.
De tekeningen in stripstijl van Tom Huybrechts spreken aan en nodigen uit het verhaal erachter te lezen. Ze geven kleur en vorm aan de 7 kortverhalen die het boek vullen. Het verhaal van 2 ridders, het verhaal van de slechte toets, het verhaal van de gele botjes… ze sluiten allemaal aan bij de beleving- en leefwereld van kinderen in gezinnen, voornamelijk dan voor kinderen die opgroeien in 2 gezinnen waartussen een groot verschil in opvoedingsstijl is. De verhalen worden mooi en speels verteld. Je leeft mee met het hoofdpersonage, Kleine Beer. Jeroen vult niet alle details in, waardoor er ruimte is voor het kind om zelf eigen belevingen erbij aan te vullen aan het verhaal.
Na ieder verhaal geeft Jeroen heel wat vragen die helpen om tot inzicht te komen. Deze heeft hij verdeeld onder 3 rubrieken: Emotionele veerkracht, grenzen stellen, zelfinzicht. De vragen zijn ook bruikbaar voor situaties buiten de gezinscontext, zoals met leeftijdsgenoten op school of andere familieleden. Als ik een suggestie zou kunnen geven voor een vervolg, dan is het om de gesprekken die Kleine Beer heeft ook te verbreden naar leeftijdsgenootjes en volwassen.
Hij reikt met de verhalen en vragen ook ideeën aan ouders aan, om het kind te helpen in relatie met de andere ouder en daar zelf een weg in te vinden. Thema’s die ik ook terugkerend zie meespelen in het helpen van ouders in het opzetten van de structuur van parallel solo-ouderschap.
Ik kijk uit naar een volgend boek van Jeroen. Hij geeft lucht door moeilijke thema’s op een welzijn bevorderende manier bespreekbaar te maken.