Mijn ex moet veranderen… zo kan ik geen co-ouderschap doen

"Hoe kan ik nu samen ouderschap doen met een ex die mij van alles beschuldigt/verwijt/tegenwerkt...?"

Herkenbaar? Nou, ik begrijp je.
Na het uit elkaar gaan als partners, moet je als ouders verder. Maar wat als er tussen jullie als ex-partners heel wat spanning is?

"Els heeft al die jaren alleen voor de kinderen gezorgd. Toen Jan haar bedrogen had en vertrok, kromp haar maag ineen. Dat was nog zacht uitgedrukt. Hij zou co-ouderschap vragen en dan zou zij haar kinderen vaak moeten missen. Dan zouden haar kinderen het zonder haar moeten doen. Terwijl ze daar nog te klein voor zijn. Ze hebben mij nodig, dat was zeker, dacht ze. Toen het co-ouderschap startte en de kinderen na de wissel terug bij haar waren, vertelden ze verhalen over hun tijd bij papa. Ze zag dat haar kinderen uitgeput waren en niet goed verzorgd. Hij had zeker hun haren niet gewassen en hun niet op tijd in bed gestopt. Els haar maag kromp nog meer ineen. Dit kan toch niet goed zijn. Nadat ze maanden berichten heeft gestuurd hierover, houdt hij daar nog geen rekening mee. Het moet gedaan zijn. Ze begint te denken dat hij dit doet om haar te pesten. Want zij wil zo graag dat hij rekening houdt met de noden van de kinderen.  Hij moet echt veranderen en zijn verantwoordelijkheid nemen."

"Tom kon zichzelf niet meer zijn in het gezin. Zijn relatie met Sien was zuur en liefdeloos geworden. Ook in huis was er veel spanning. Hij moest op eieren lopen. Na de echtscheiding kan hij eindelijk terug de papa zijn die hij wou. Hij houdt van avontuur. Hij trekt onbezonnen het bos in met de kinderen en bakt nog laat een pizza in de oven. Hij leert een nieuwe vrouw kennen en gaat snel samenwonen. Ondertussen stuurt de moeder van zijn kinderen berichten dat hij zijn verantwoordelijkheid als vader meer moet nemen. Hij reageert er niet op. Maar vanbinnen kropt de spanning op. Tot dat de kinderen zijn activiteiten niet meer zo leuk vinden als in het begin. Ze blijven liever thuis en willen mama. Wanneer ze toch onverwacht naar de kermis gaan, doen de kinderen lastig. Ze zeggen hatelijke dingen tegen hem en zijn nieuwe partner. Hij stuurt een bericht naar moeder. Dit kan toch niet! Ze moet stoppen met hem in een slecht daglicht te stellen. Zij moet echt veranderen en vertrouwen hebben in hem."

...

Zonder een beetje vertrouwen is het moeilijk om samen te werken als ouders na de scheiding. Deze breuk in vertrouwen ontstaat door pijnlijke gebeurtenissen: verwijten, geweld, oneerlijkheid, bedrog, rechtszaken,...

Dat vertrouwen kan je niet zomaar opnieuw opbouwen met een paar gesprekken.

Met zulk wantrouwen tussen elkaar, gaat het samenwerken als ouders moeilijk. Er is iets voor te vinden dat de ex eerst moet veranderen om goed te kunnen samenwerken als ouders. Dat heb je echter niet in handen. Je kan nog zo je best doen om je ex tot inzicht te brengen. Als zij/hij niet wil...

Wat kan je dan het beste doen voor de kinderen?

Er zijn andere vormen van co-ouderschap. En één daarvan is parallelouderschap. Dat is co-ouderschap waarbij je parallel aan elkaar ouder bent, met minimaal contact tussen elkaar als ouders.

Bij deze vorm van gezamenlijk ouderschap na de scheiding heb je jouw ex-partner niet nodig om welzijn te brengen voor je kinderen. Door een muur op te zetten met de andere ouder en je te focussen op je eigen gezin. Dat werkt evengoed voor het welzijn van de kinderen als samenwerken als ouders.

Zo vertelt Loes:

"Ik had last van bedreigingen, chantage en beschuldigingen door mijn ex-partner, de vader van mijn kinderen. Op onverwachtse momenten werd mijn gezin overspoeld door verwijten, beschuldigingen en bedreigingen. Ruzies en geschreeuw. Hard tegen hard.

 Voor ik startte bij An, twijfelde ik: zou het wel werken voor mijn situatie...

Ik heb geleerd om eerst even adem te halen, pauze te nemen, te reflecteren en dan eventueel pas actie. Ook leerde ik dat ik niet altijd hoef te reageren en mijn eigen verhaal/frame kan en mag hebben in het opvoeden van mijn kinderen.

Ik ben rustiger en dat heeft een positief effect op de kinderen. Ik richt me nu vooral op de kinderen en mijn eigen gezin, dat geeft houvast.

Je kunt het altijd proberen of het voor jou werkt. Door de vele video's, podcasts en informatie steek je er iets van op voor jouw situatie. Je bepaalt jouw eigen tempo in het proces. An is heel benaderbaar en je kunt je al snel veilig voelen in de groep.

In welke situatie je ook zit, je vindt hier houvast en begeleiding en/of een gesprekspartner op basis van op onderzoek gebaseerde inzichten en een hoop ervaring."