Op zoek naar een ander woord voor vechtscheiding

Wat je voelt als ouder in een complexe scheiding: erkenning en ruimte voor jouw ervaring

"An, ik hoor het woord ‘vechtscheiding’ eigenlijk niet graag. Het doet iets met me. Mijn maag keert om en ik krijg het benauwd."

Dit was de reactie van een ouder die ik sprak. Ze ging naar een hulpverlener, in de hoop dat deze haar zou kunnen helpen, maar het gesprek liep anders dan ze had verwacht. Het woord 'vechtscheiding' viel, en daarmee kwam de frustratie en machteloosheid naar boven.

“Ik kreeg de boodschap dat ik beter moest communiceren met mijn ex. Maar ik voel me al jaren gevangen in dezelfde vicieuze cirkel van miscommunicatie,” zei ze. Wat begon als een zoektocht naar steun, eindigde in een nog dieper gevoel van machteloosheid. De moed zakte haar in de schoenen.

Ze had zoveel geprobeerd. Bemiddeling, gesprekken, en de hoop dat er iets zou veranderen. Maar de resultaten bleven uit. Het voelde alsof haar zorgen over de kinderen - de driftbuien, de depressieve signalen - niet serieus werden genomen. “Je moet leren communiceren met je ex,” hoorde ze, maar dat had ze al zo vaak geprobeerd.

Herken jij je hierin?

Veel ouders die ik spreek, voelen zich ook in een hoek geduwd wanneer het over 'vechtscheiding' gaat. Ze ervaren dat ze vaak snel in een vakje worden geplaatst, zonder dat hun unieke situatie volledig begrepen wordt. Ik begrijp die frustratie goed. Het woord ‘vechtscheiding’ roept vaak zware emoties op: schuld, schaamte, en onbegrip. Ik wil ouders geen extra last bezorgen door een label te gebruiken dat hen alleen maar overweldigt.

Waarom ik liever ‘conflictueus ouderschap’ gebruik

Als ik met ouders werk, zie ik dat de scheiding vaak al een tijdje geleden heeft plaatsgevonden. De praktische zaken zoals de woning en de inboedel zijn verdeeld, maar de emotionele complexiteit van het ouderschap blijft. Sommige ouders voelen zich machteloos in hun communicatie en hebben het gevoel dat hun zorgen niet gehoord worden.

In mijn praktijk help ik ouders die zich vastlopen in deze situatie: hoe kun je ouderschap vormgeven als de communicatie met de andere ouder niet goed verloopt? Maar soms is er helemaal geen communicatie, en komen ouders met vragen als: "Zijn mijn kinderen veilig? Worden ze goed verzorgd?" Of ze krijgen verwijten: "Jij bent te laks, je geeft ze te veel aandacht."

Ouderschap wordt plotseling iets anders dan het was bedoeld, en je moet je hele benadering herzien. Je weet niet altijd wat je moet zeggen of doen, of wat je juist moet vermijden. Dit is een veel complexere situatie dan je je ooit had kunnen voorstellen.

Veel therapeuten spreken over ‘Ouderschapsreorganisatie’ na een scheiding, maar voor veel ouders voelt dit als een zware en ingrijpende uitdaging. Dit is veel meer dan een simpele 'herstructurering'. Het vraagt om een diepgaande heroverweging van alles wat je dacht te weten over opvoeden en ouderschap.

Het belang van erkenning in de benadering

In gesprekken met ouders merk ik dat het woord ‘vechtscheiding’ vaak een blokkade opwerpt. Ouders willen niet simpelweg gezien worden als deel van een conflict. Ze willen niet dat hun situatie wordt gereduceerd tot een label. Het gaat om zoveel meer dan dat. Het is een pijnlijke en ingrijpende periode waarin ouders hun identiteit als ouder opnieuw moeten vormgeven.

Tijdens de laatste bijeenkomst in de Glinster Tribe gaven ouders aan dat ze liever aangesproken worden als ouders die te maken hebben met ‘conflictueus ouderschap’. Het gaat om ouders die ondanks hun inspanningen niet in staat zijn om samen te werken. Dit voelt voor hen als een meer accurate benadering van hun situatie.

Mijn rol als begeleider: luisteren, begrijpen en waardeeren

Wat ik merk in mijn werk met ouders in complexe scheidingen, is dat een van de belangrijkste dingen die ik kan bieden, is een luisterend oor. Ik neem de tijd om écht te begrijpen wat ouders doormaken, om hun gedachten en gevoelens te horen en te erkennen. Dit biedt ruimte om samen te kijken naar de beste manier waarop ze hun situatie kunnen aanpakken. Het is niet mijn taak om hen te vertellen wat ze moeten doen, maar om samen met hen te ontdekken hoe ze verder kunnen, met respect voor hun unieke situatie.

Het is voor mij essentieel dat ouders zich gehoord en begrepen voelen, want alleen dan kunnen ze de nodige stappen zetten om hun kinderen beter te ondersteunen en een pad te vinden door de complexiteit van hun ouderschap.

Conclusie

In plaats van vast te zitten in termen zoals ‘vechtscheiding’, wil ik ouders een ruimte bieden waar ze zich begrepen voelen. Het woord is niet het belangrijkste; wat wél telt, is hoe je als ouder omgaat met de uitdagingen die voor je liggen. 

Met geduld, begrip, en de juiste ondersteuning kun je als ouder je weg vinden door de heftige storm van een complexe scheiding. Het belangrijkste is dat je je niet alleen voelt, en dat je met de juiste hulp, stap voor stap, vooruit kunt.

An Brems
Systemisch counselor bij Glinster

Op zoek naar een ander woord voor vechtscheiding

Familierechtbanken kreunen onder het werk

Lees meer

Wat helpt bij hoogconflictscheidingen?

Het nieuws kopte in december 2018: 'Waarom bemiddeling bij hoge conflicten niet werkt'. Het is ook mijn ervaring dat de goedbedoelde inzet om met iedereen te spreken in hoog conflict, strijdverhogend kan werken en ouders en kinderen nog verder van elkaar drijft. Maar wat werkt dan wel? In december 2018 verschenen de belangrijkste resultaten van het onderzoek van Inge Pasteels aan de PXL over wat werkt bij hoog conflict na echtscheiding. Dit vormde toen mee de basis voor de werking van Glinster.

Lees meer

De twee werelden van Kleine Beer

Lees meer

Mijn ex moet eerst veranderen. Zo kan ik geen co-ouderschap doen!

"Hoe kan ik nu co-ouderschap doen met een ex die mij van alles beschuldigt/verwijt/tegenwerkt...?" Herkenbaar? Nou, ik begrijp je. Na het uit elkaar gaan als partners, moet je als ouders verder. Terwijl er in de relatie heel wat gebeurd is. Terwijl er misschien enorm veel pijn, verdriet of woede is tussen elkaar als ex-partners. Wat kan je dan doen?

Lees meer

7 strategieën die een goede ouderschapsregeling ondermijnen

Lees meer

Van survivalmodus naar comfortzone

Survival-modus is een stand waarin ons lichaam schiet als reactie op stress of gevaar. Deze modus beschermt ons en helpt ons in leven te blijven. Maar het is niet bedoeld om er langere tijd in te blijven. Als we er langere tijd in blijven, dan begint er van alles met ons te gebeuren en krijgen we allerlei klachten. Hierover had ik een gesprek met Ellen Vercauteren. Zij helpt mensen uit de survivalmodus naar een comfortzone.

Lees meer

5 Belangrijke inzichten waardoor je begrijpt wat Parallel Ouderschap is

Je vraagt jezelf af “Wat is dat nu, parallel ouderschap?” Je hebt het gehoord van een vriend, een hulpverlener of de rechtbank. Dan ga je op zoek naar informatie. Ik vertel je hier wat jij moet weten over parallel ouderschap.

Lees meer

Parallel ouderschap is ook co-ouderschap

Er bestaan heel wat verwarring in de samenleving rond de overgang van 1 kerngezin naar 2 gezinnen. Parallel ouderschap is een vorm van co-ouderschap die minder gekend is , toch doet deze vorm het heel goed voor ouders die kampen met conflict met de andere ouder. Ik zie hoe ouders zo hard hun best doen om toch maar met de andere ouder overeen te komen. Over hobby's, huiswerk, kleine en grote zorgen van de kinderen uit te wisselen met elkaar. Dat dit niet lukt, kan aanvoelen als een falen.

Lees meer

Durf jij je boos maken op je kinderen na de echtscheiding?

Ik help ouders om na de echtscheiding grenzen te stellen aan onveilig of kwetsend gedrag van hun kinderen. Dat is vaak moeilijk om verschillende redenen. Ik help ouders stevig te staan en hier grenzen aan te geven. Hoe doe ik dat? Wel ik geef je in deze blog graag enkele ideeën.

Lees meer

Wat als samenwerken als ouders hoge stress geeft?

Bij de meeste scheidingen komen ouders tot een manier van samenwerken als ouders die leefbaar is. Ik werk met een klein segment, waarbij het spreken met elkaar als ouders hoge stress geeft. Ik leer ze ontsnappingspunten te vinden naar meer welzijn voor hun kinderen, zonder samenwerking van de andere ouder. Deze ouders ervaren véél druk om toch maar te kunnen spreken met elkaar.

Lees meer

Mijn kinderen zien lijden in een vechtscheiding, dat is heel moeilijk geweest

Het is één ding om zelf met de moeilijke situatie om te gaan, maar je kinderen zien lijden, dat is héél moeilijk geweest. Zo vertelde Steven Laureys op radio 1. Het zette me aan om te spreken met ouders over dit lijden en hoe je als ouder daarmee kan omgaan. Dat vertel ik je graag in deze blog.

Lees meer

Aaargh, het wisselmoment is weer pure stress

Het wisselmoment komt in negen op de tien gesprekken aan bod en bezorgt veel ouders en kinderen stress. Wat speelt er zich af tijdens een wisselmoment, welke valkuilen kan je vermijden opdat je kinderen en jij nét iets minder overstuur moeten zijn.

Lees meer

Veilige eilandjes als buffer

Ik leerde het idee over 'veilig eiland' kennen van Peter Rober (gezinstherapeut KULeuven) tijdens een workshop over parentificatie. Dat is wanneer een kind de zorg opneemt voor een ouder, omdat die niet voor zichzelf en de kinderen kan zorgen. Maar kinderen kunnen hier veerkrachtig doorkomen, als er veilige eilandjes voor hen zijn. Dit zijn plekken waar ze zichzelf kunnen zijn en als kind zorgeloos spelen. Deze eilandjes werken als een buffer, die kinderen helpen bij de problemen die ze tegenkomen op hun pad.

Lees meer

Dubbele oudercontacten?

Deze blog schreef ik vanuit mijn systemisch denkkader als antwoord op de vraag van een leerkracht waarom ze dubbele oudercontacten moeten organiseren en ouders niet op een geciviliseerde manier uit elkaar kunnen gaan.

Lees meer

Hét ouderschapsplan voor ouders in hoog conflict bestaat niet

Een ouderschapsplan maken in hoog conflict na echtscheiding is niet goed, voor regelingen over de kinderen, samen met moeder/vader, is maatwerk nodig. Jij zal zelf moeten leren hoe je houvast creëert voor jou en je kinderen in iedere aparte situatie.

Lees meer

Het beste medicijn tegen ouderlijke burn-out

België is een van de zwaarst getroffen landen wanneer het gaat over parentale burn-out (Knack, maart 2021) De westerse landen, die vaak een individualistische cultuur hebben, zijn het zwaarst getroffen door het fenomeen van uitputting (burn-out) bij ouders. België scoort bijzonder slecht en bevindt zich in de top 3 van zwaarst getroffen landen. Wat is een ouderlijke burn-out? Wat kan je helpen hierbij?

Lees meer

Verdorie, de kinderen inzetten om mij te pesten!

We zien de kinderen vaak als onschuldige speelballen van de conflicten tussen hun ouders, maar het zijn ook autonome wezens, die hun eigen rol hebben in de moeilijke echtscheiding. Daarom wil ik je doen nadenken over 5 acties die je beter niet neemt als je kinderen ingezet worden in de strijd.

Lees meer

Willen kinderen wel praten over de scheiding?

Lees meer

SOS een boos kind na de echtscheiding – 5 tools om de band te versterken

Lees meer
keyboard_arrow_up

{{ popup_title }}

{{ popup_close_text }}

x