Verdorie, de kinderen inzetten om mij te pesten!

Wanneer er strijd heerst na een scheiding, doet iedereen iets. Vader doet iets. Moeder doet iets. De kinderen doen iets. De familie en vrienden doen iets. Het netwerk doet iets. De hulpverleners doen iets. Ik noem dat inzet. Soms heeft die inzet positieve gevolgen en soms negatieve. Soms is de inzet goed bedoeld en soms slecht. Met momenten is de inzet impulsief, dan weer doordacht.

We zien de kinderen vaak als onschuldige speelballen van de conflicten tussen hun ouders. In mijn werk ga ik de kinderen zien als autonome individuen, die deel uit maken van de moeilijke echtscheiding. Ze hebben zelf gevoelens, gedachten en gedragingen.

Wanneer ik kinderen spreek, spreek ik hen daarover aan. Daardoor voelen ze zich gehoord en leren ze uitdrukking geven aan hun gevoelens en gedachten. Wanneer ik kinderen zou zien als machteloze speelballen, worden ze niet erkend en ook niet weerbaar in de strijd.

Ze zetten zich heel erg in om de spanningen te doen zakken, bij zichzelf en/of hun ouders. Soms zetten ze zich in en zwengelen daarbij de strijd aan. Kinderen die zich machteloos en hulpeloos voelen, cijferen zichzelf weg en vervreemden van hun ouders als die strijd groot is of lang duurt. 

Kinderen die aangesproken worden op hun inzet zijn, naar mijn ervaring en die van de ouders die ik begeleid heb, weerbaarder

Daarom wil ik je doen nadenken over 5 ideeën die je misschien beter niet doet als je kinderen ingezet worden in de strijd.

Blijven inzetten op de communicatie tussen ouders om het kind uit de strijd te halen

Het is nét die inzet om de communicatie op één lijn te brengen die de strijd opnieuw kansen geeft. Elk meningsverschil geeft strijd.

Je gaat dus die meningen over wat best is voor de kinderen niet meer proberen af te stemmen. Want daarmee komen de kinderen in de strijd. Ze weten dan niet welke mening ze moeten kiezen. Bij elke keuze zullen ze één ouder teleurstellen. Dat doet pijn. Ze worden er moedeloos en machteloos van.


Vermijden om over de lastige dingen te spreken zodat het leuk blijft voor je kind

Ik zie veel ouders die niet over pijn en verdriet spreken met hun kinderen. Daar spelen veel overtuigingen in mee. Ik zwem tegen de stroom in, want kinderen geven later aan dat niemand luisterde naar hen of dat er geen moeite werd genomen met hen te praten, ook over volwassener zaken.

Ik zwem ook tegen de stroom bij mijn man en zijn dochter. Hij wil haar niet belasten door over die dingen te praten. Zij hunkert en fleurt op van de gesprekjes tussen ons over lastige dingen. Mijn man apprecieert het dat ik dit met haar doe. Ze wordt er weerbaar van, ziet hij.

Kan jij het als ouder verdragen dat je kind pijn en verdriet heeft?


Denken dat je eigen belangen dezelfde zijn als die van je kind

Dan gaat je kind boodschapper worden van jouw gevoelens en frustraties. Dat is een inzet in de strijd die pijnlijk is voor kinderen. Je kan als ouder goed zorgen voor jouw eigen behoeften, zonder dat je daar je kind moet bij betrekken.

Als je merkt dat dit gebeurt bij de andere ouder, sta dan stil of het ook bij jou gebeurt. Maak dit bespreekbaar met je kind, zodat het weerbaar is. Je kind zal dan vader of moeder terug op de plaats van de ouder kunnen zetten.


Denken dat je zeker weet wat goed is voor je kind

Veel ouders denken dat ze een goede ouder zijn als ze de binnenkant van hun kind hélemaal kennen. Heb jij dat ook? Dat is niet zo raar. Maar toch is het niet nodig om een goede ouder te zijn.

Naar mijn ervaring gaan mensen bij hoog conflictueus ouderschap met zekerheid invullen wat kinderen denken en voelen. We verliezen onze nieuwsgierigheid naar de werkelijke binnenkant van kinderen.

Een kind kan zelf zijn eigen gedachten en gevoelens zoeken en vinden. Een kind kan zelf zoeken wat goed is voor hem (zoals bijvoorbeeld een goede verblijfsregeling). Elk kind verlangt naar een vrije ruimte om hierover te kunnen spreken, zonder dat anderen het gaan invullen voor hem. 


Kinderen zien als weerloze slachtoffers.

Ik weet dat het lastig en pijnlijk is wat je kinderen meemaken in deze strijd. Anders zette ik me niet in met Glinster voor jullie kinderen. 

Ik wil er wel nog iets naast zetten. Kinderen denken, voelen en doen allerlei dingen om die strijd weg te krijgen. Ze kunnen meer dan we denken om niet mee in de strijd gezogen te worden.


An Brems
Systemisch counselor bij Glinster


Verdorie, de kinderen inzetten om mij te pesten!

Op zoek naar een ander woord voor vechtscheiding

In deze blog deel ik mijn ervaringen met ouders in complexe scheidingen, die vaak het gevoel hebben in een ‘vechtscheiding’ te worden geplaatst. Dit label roept vaak emoties zoals schuld en schaamte op. In plaats van dit label, werk ik met ouders die te maken hebben met ‘conflictueus ouderschap’, waarbij communicatie met de andere ouder moeilijk is. Mijn rol is om ouders te ondersteunen door te luisteren, hun situatie te begrijpen en samen naar oplossingen te zoeken. Het is een proces van heroverweging en herstructurering, waarbij geduld en begrip essentieel zijn om een gezonde opvoeding te waarborgen, ondanks de scheiding.

Lees meer

Familierechtbanken kreunen onder het werk

Lees meer

Wat helpt bij hoogconflictscheidingen?

Het nieuws kopte in december 2018: 'Waarom bemiddeling bij hoge conflicten niet werkt'. Het is ook mijn ervaring dat de goedbedoelde inzet om met iedereen te spreken in hoog conflict, strijdverhogend kan werken en ouders en kinderen nog verder van elkaar drijft. Maar wat werkt dan wel? In december 2018 verschenen de belangrijkste resultaten van het onderzoek van Inge Pasteels aan de PXL over wat werkt bij hoog conflict na echtscheiding. Dit vormde toen mee de basis voor de werking van Glinster.

Lees meer

De twee werelden van Kleine Beer

Lees meer

Mijn ex moet eerst veranderen. Zo kan ik geen co-ouderschap doen!

"Hoe kan ik nu co-ouderschap doen met een ex die mij van alles beschuldigt/verwijt/tegenwerkt...?" Herkenbaar? Nou, ik begrijp je. Na het uit elkaar gaan als partners, moet je als ouders verder. Terwijl er in de relatie heel wat gebeurd is. Terwijl er misschien enorm veel pijn, verdriet of woede is tussen elkaar als ex-partners. Wat kan je dan doen?

Lees meer

7 strategieën die een goede ouderschapsregeling ondermijnen

Lees meer

Van survivalmodus naar comfortzone

Survival-modus is een stand waarin ons lichaam schiet als reactie op stress of gevaar. Deze modus beschermt ons en helpt ons in leven te blijven. Maar het is niet bedoeld om er langere tijd in te blijven. Als we er langere tijd in blijven, dan begint er van alles met ons te gebeuren en krijgen we allerlei klachten. Hierover had ik een gesprek met Ellen Vercauteren. Zij helpt mensen uit de survivalmodus naar een comfortzone.

Lees meer

5 Belangrijke inzichten waardoor je begrijpt wat Parallel Ouderschap is

Je vraagt jezelf af “Wat is dat nu, parallel ouderschap?” Je hebt het gehoord van een vriend, een hulpverlener of de rechtbank. Dan ga je op zoek naar informatie. Ik vertel je hier wat jij moet weten over parallel ouderschap.

Lees meer

Parallel ouderschap is ook co-ouderschap

Er bestaan heel wat verwarring in de samenleving rond de overgang van 1 kerngezin naar 2 gezinnen. Parallel ouderschap is een vorm van co-ouderschap die minder gekend is , toch doet deze vorm het heel goed voor ouders die kampen met conflict met de andere ouder. Ik zie hoe ouders zo hard hun best doen om toch maar met de andere ouder overeen te komen. Over hobby's, huiswerk, kleine en grote zorgen van de kinderen uit te wisselen met elkaar. Dat dit niet lukt, kan aanvoelen als een falen.

Lees meer

Durf jij je boos maken op je kinderen na de echtscheiding?

Ik help ouders om na de echtscheiding grenzen te stellen aan onveilig of kwetsend gedrag van hun kinderen. Dat is vaak moeilijk om verschillende redenen. Ik help ouders stevig te staan en hier grenzen aan te geven. Hoe doe ik dat? Wel ik geef je in deze blog graag enkele ideeën.

Lees meer

Wat als samenwerken als ouders hoge stress geeft?

Bij de meeste scheidingen komen ouders tot een manier van samenwerken als ouders die leefbaar is. Ik werk met een klein segment, waarbij het spreken met elkaar als ouders hoge stress geeft. Ik leer ze ontsnappingspunten te vinden naar meer welzijn voor hun kinderen, zonder samenwerking van de andere ouder. Deze ouders ervaren véél druk om toch maar te kunnen spreken met elkaar.

Lees meer

Mijn kinderen zien lijden in een vechtscheiding, dat is heel moeilijk geweest

Het is één ding om zelf met de moeilijke situatie om te gaan, maar je kinderen zien lijden, dat is héél moeilijk geweest. Zo vertelde Steven Laureys op radio 1. Het zette me aan om te spreken met ouders over dit lijden en hoe je als ouder daarmee kan omgaan. Dat vertel ik je graag in deze blog.

Lees meer

Aaargh, het wisselmoment is weer pure stress

Het wisselmoment komt in negen op de tien gesprekken aan bod en bezorgt veel ouders en kinderen stress. Wat speelt er zich af tijdens een wisselmoment, welke valkuilen kan je vermijden opdat je kinderen en jij nét iets minder overstuur moeten zijn.

Lees meer

Veilige eilandjes als buffer

Ik leerde het idee over 'veilig eiland' kennen van Peter Rober (gezinstherapeut KULeuven) tijdens een workshop over parentificatie. Dat is wanneer een kind de zorg opneemt voor een ouder, omdat die niet voor zichzelf en de kinderen kan zorgen. Maar kinderen kunnen hier veerkrachtig doorkomen, als er veilige eilandjes voor hen zijn. Dit zijn plekken waar ze zichzelf kunnen zijn en als kind zorgeloos spelen. Deze eilandjes werken als een buffer, die kinderen helpen bij de problemen die ze tegenkomen op hun pad.

Lees meer

Dubbele oudercontacten?

Deze blog schreef ik vanuit mijn systemisch denkkader als antwoord op de vraag van een leerkracht waarom ze dubbele oudercontacten moeten organiseren en ouders niet op een geciviliseerde manier uit elkaar kunnen gaan.

Lees meer

Hét ouderschapsplan voor ouders in hoog conflict bestaat niet

Een ouderschapsplan maken in hoog conflict na echtscheiding is niet goed, voor regelingen over de kinderen, samen met moeder/vader, is maatwerk nodig. Jij zal zelf moeten leren hoe je houvast creëert voor jou en je kinderen in iedere aparte situatie.

Lees meer

Het beste medicijn tegen ouderlijke burn-out

België is een van de zwaarst getroffen landen wanneer het gaat over parentale burn-out (Knack, maart 2021) De westerse landen, die vaak een individualistische cultuur hebben, zijn het zwaarst getroffen door het fenomeen van uitputting (burn-out) bij ouders. België scoort bijzonder slecht en bevindt zich in de top 3 van zwaarst getroffen landen. Wat is een ouderlijke burn-out? Wat kan je helpen hierbij?

Lees meer

Willen kinderen wel praten over de scheiding?

Lees meer

SOS een boos kind na de echtscheiding – 5 tools om de band te versterken

Lees meer
keyboard_arrow_up

{{ popup_title }}

{{ popup_close_text }}

x