Hét ouderschapsplan voor ouders in hoog conflict bestaat niet

Door de vele emoties die de ruzie en spanningen tussen ouders met zich meebrengen, verzanden ouders nog dieper in erg lastige patronen. Deze patronen kunnen ervoor zorgen dat je in een jarenlange strijd komt. Na een tijd ga je op overleefstand staan. Naar mijn ervaring zitten deze patronen het spreken en de toenadering tot elkaar als ouders in de weg. Dit kan het maken van een ouderschapsplan of regeling in de weg zitten.

Ouders krijgen dan vaak het advies om het maken van een ouderschapsplan uit te besteden aan advocaten of de rechtbank. Deze kunnen een regeling maken en opleggen, maar dat werkt enkel als iedereen zich kan vinden in de regeling.

Voor ouders waarbij samenwerken met de andere ouder telkens leidt tot hoge spanning of ruzie, blijkt de weg van parallel ouderschap een haalbaardere uitweg uit de impasse.

In het kader van parallel ouderschap bestaat er geen sjabloon voor een ouderschapsplan. Ik leer ouders om regelingen in eigen handen te nemen en te houden, rekening houdend met de unieke situatie. Daarbij leer ik hen om een regeling die je als ouder dient te maken, onderling af te stemmen. In het begin is dat oefenen en hard werken. 

Ik schreef eerder al de blog 7 onbewuste strategieën die een goed ouderschapsplan saboteren. Daarin zet ik jouw proces al wat in de steigers, om regelingen te kunnen treffen met de andere ouder over de kinderen. Je zal vooral hard moeten gaan oefenen met deze strategieën. Ze werken enkel als jij daar ook voor werkt op je weg in parallel ouderschap.

Een ouderschapsplan omschrijft de verblijfsregeling en niet het co-ouderschap. Na een echtscheiding zit je vandaag standaard in gezagsco-ouderschap. Dat wil zeggen dat beide ouders ouder blijven van hun kind. Daarin bestaan vele regelingen. Er is niet één regeling die het beste is. Neen, het is zoeken naar wat gaat en niet gaat in jullie situatie. Eens je die handvatten in de vingers hebt, gaat het gemakkelijker gaan.

An Brems
Systeemcounselor bij Glinster