Van survivalmodus naar comfortzone
Survival-modus is een stand waarin ons lichaam schiet als reactie op stress of gevaar. Deze modus beschermt ons en helpt ons in leven te blijven. Maar het is niet bedoeld om er langere tijd in te blijven. Als we er langere tijd in blijven, dan begint er van alles met ons te gebeuren en krijgen we allerlei klachten.
Een conflict na scheiding geeft hoge stress die lang aanhoudt.
Je zal je dus mogelijks herkennen in de symptomen van een survivalmodus:
Alles voelt urgent en alsof je er direct op moet reageren.
Je vindt het lastig om hoofd- en bijzaken te onderscheiden.
Je richt al je energie op de dag die voor je ligt. Er is weinig ruimte om alvast te denken aan volgende week, laat staan volgende maand.
Je duwt anderen van je weg: daar heb je geen tijd of energie voor. Slapen is lastig. Of je hebt moeite met in slaap vallen doordat je ligt te piekeren of je wordt regelmatig ’s nachts wakker en begint dan met malen.
Je hebt een kort lontje en reageert vaak geïrriteerd.
Het voelt alsof alles altijd maar doorgaat. Als er wel een moment van rust is, kun je moeilijk ontspannen.
Je hebt een algeheel ‘vlak’ gevoel.
(Bron: Flow magazine, Zit jij in surivalmodus?)
Ellen Vercauteren helpt mensen uit de survivalmodus naar een comfortzone.
Ellen vertelt:
"Met de Comfort Zone Project ondersteun ik onder andere mensen die in survival-modus zijn. Ik gebruik daar de ingang van het zenuwstelselregulering voor. Maar algemeen heb ik een mateloze fascinatie voor hoe wij als mensen door het leven navigeren. Door het leven met al zijn transities ook.
Hoe we dat kunnen vanuit ons echte, ware zelf. Daarnaast ook voor nodig is om dat te kunnen blijven doen ook wanneer het moeilijk gaat: Door dat leven navigeren als ons beste zelf.
Het boeit me om mensen te helpen bij zichzelf te kunnen blijven wanneer dat bewegen door het leven uitdagingen geeft. Om uzelf ook dan te kunnen blijven dragen doorheen die transities, doorheen die uitdagingen, doorheen periodes van niet weten soms ook. Dus niet om dat moeilijke dan te gaan overrulen of zo, maar wel om ook naast of in het spannende of moeilijke ook te kunnen weten, I've got me."
Ellen en ik hadden samen een gesprek waarin we de welzijnsweg die we hier bij Glinster nemen bekeken vanuit dit onderwerp. Luister hier naar het gesprek:
Hoe zie jij die comfortzone voor mensen die chronische stress meemaken, Ellen?
"Ik heb een wat atypische, noem het contraire, visie op die comfortzone, in de zin dat in quotes en allerlei Instagram-posts en andere dingen, wordt die comfortzone zo neergezet als iets waar je vooral uit weg moet willen. En dat echte leven start buiten je comfortzone.
Ik weet dat voor mensen die in survival-modus zitten en die chronische traumatische stress ervaren, dit anders kan zijn. We hebben zoiets van... maar een comfortzone... ik wou dat ik een comfortzone had en ik wou dat ik er ook naar terug kon. Ik leef al een heel leven of al veel te lang buiten mijn comfortzone. Ikheb een verlangen om terug thuis te komen in mijn echte comfortzone. Zijn de daar waar ik me mezelf kan zijn. Wat zo klopt voor mij.
Ik wil terug naar die comfortzone, omdat ik daar helemaal als mijzelf door het leven kan navigeren. Niet gestuurd door triggers of door survival-modus."
Hoe vinden we dan die comfortzone?
"Zelfs mijn visie om die comfortzone, een contrarie aanpak daarin is, dat ik veel minder kies voor mindsetwerk of gesprekstherapie als ingang daarvoor.
Wel heel erg lichaamsgericht om die comfortzone te leren kennen en vinden. Dit gebeurt door bewustwording hoe het zenuwstelsel werkt en zichzelf reguleert. Om dan zo via oefeningen, terug te werken aan een flexibeler zenuwstelsel.
Volgens mij is ditt zo'n sleutelelement om terug te keren naar je comfortzone: je eigen zenuwstelselenregulering, uw zelfconnectie en uw zelfregie terug pakken."