De smartphone maakt een conflict na echtscheiding nog groter
Mijn gedachte is dat 50 jaar geleden zo’n hoge conflicten tussen ouders na echtscheiding niet mogelijk waren, onder andere omdat we in een andere maatschappij leefden. Waarin onder andere geen smartphones waren.
Tom vertelt dat hij de maanden na de echtscheiding wel tientallen whatsappjes per dag kreeg met vragen van moeder over hun zoon. Daarnaast kwamen er ook mails binnen van haar. Wat moest hij daarmee? Hij wilde wel antwoorden. Dat hield hem de hele dag bezig. Maar als hij niet antwoordde, dan was het hek helemaal van de dam.
Els vertelt dat haar hart sneller begint te slaan wanneer ze een e-mail melding met de naam van vader op haar telefoon krijgt. De scheiding is nochtans al 5 jaar geleden. Waarom raakt het haar nog zo, denkt ze. Ze twijfelt of ze die zou openmaken. Ze zit dan op het werk of gezellig te kletsen met een vriendin. Ze kan haar hoofd niet op andere gedachten zetten en opent de mail. Het zweet breekt uit in haar handen. Haar stem trilt wanneer ze spreekt. Wat moet ze nu weer antwoorden? Ze vindt pas opnieuw rust als ze heeft geantwoord.
Actie-reactie
Het maakt niet veel uit of het via whatsapp, messenger, mail, sms of telefoon is. Telkens wanneer er een bericht van vader of moeder binnenkomt op je smartphone, schiet je lijf in actie. Het triggert je lichaam om iets te doen. Het triggert herinneringen. Het is een gewoonte geworden. Je stuurt snel een bericht terug. Dan ben je even van dat vervelende gevoel verlost.
Je antwoordt vanuit dit vervelende gevoel. Je wil ervan af. Het is misschien frustratie of kwaadheid. Die reactie van jou kan het conflict groter maken. Dat zie je pas achteraf wanneer je weer een antwoord binnen krijgt en het opnieuw je lichaam in paraatheid komt.
Een constante paraatheid
Hoe meer dit gebeurt, hoe meer je lichaam ook tussen de berichten in paraatheid gaat staan.
Zo kom je na een tijd in een toestand waarin je niet meer lijkt te kunnen genieten. Dat je leven geleefd wordt door je ex. Je kan alleen maar denken: ‘Waarom doet hij/zij dit ons aan?’
Je gaat de verantwoordelijkheid volledig bij vader of moeder leggen.
Als hij/zij stopt, dan heb ik terug rust. Dit is niet helemaal waar. Het is wel zo dat hij/zij verantwoordelijkheid heeft, maar daar heb je geen invloed meer op door de echtscheiding. Waar jij wel controle over hebt, is hoe jij met deze berichten omgaat. Dat jij niet constant in deze paraatheid moet leven. Die paraatheid noem ik soms ook wel het oerbrein.
Je oerbrein is tevreden, jij slaat tilt.
Ons oerbrein is niet afgestemd op het omgaan met veel prikkels zoals in onze huidige maatschappij, zoals met onze smartphones, zoals met voortdurende emotionele berichten van de ex-partner na de echtscheiding.
Ik help ouders om die reactie uit te stellen. Ouders gaan de berichten pas lezen als zij dat willen. Dus na het werk of die gezellige babbel met de vriendin. Op die manier krijgt je lichaam terug vertrouwen. Het krijgt rust.
Maar An, ik moet toch antwoorden want het gaat over de kinderen?
Ja, maar wat ook belangrijk is voor je kinderen is dat jij wat rust kan vinden. Dat jouw lichaam terug vertrouwen voelt. Want je kinderen hebben die rustige en vertrouwensvolle ouder in jou nodig.
Wat ook belangrijk is voor je kinderen dat de spanning tussen jullie als ouders gaat zakken. Anders krijg je gespleten kinderen. Hoe hard je die spanning ook probeert te verbergen voor hen. Kinderen hebben voelsprieten voor hun ouders.
Ouders die hun reactie uitstellen, reageren met meer helderheid op het geluk van hun kinderen.
Ze zien veel meer dan het ene probleem dat binnenkomt met dat bericht. Hun lichaam komt tot rust. Wil niet meer meteen in actie schieten.
Ze gaan het gesprek aan met hun kind. Of sturen na een week toch een e-mail terug.
Niet eenvoudig als elk bericht je raakt.
Het is net zoals een smartphone-verslaving in het begin knap lastig. Maar na een tijd oefenen, kom je terug aan het stuur en kan je genieten van wat er écht toe doet.
Net zoals bij mij zal er ook angst komen bij deze stap. Ik ben bang voor datgene dat ik probeer te vermijden met mijn smartphone. Jij bent ook bang want het gaat over je kinderen.
De angst voor je kinderen
Zo merk ik dat bij ouders in conflict, onder deze actie-reactie van berichtjes sturen naar elkaar, de angst zit dat hun kinderen hun gaan ontglippen.
- Als ik niet goed/meteen antwoord, dan heeft mijn kind geen onbezorgde jeugd.
- Als ik niet goed/meteen antwoord, dan zal dat tegen mij gebruikt worden en aan de kinderen gezegd worden en zullen ze me niet graag meer zien.
- Als ik niet goed/meteen antwoord, dan zal mijn kind me haten en me verlaten.
- …
Dat is iets véél pijnlijker dan de patronen tussen elkaar als ouders en ex-partners.
Als jij voelt, dat jij bereid bent om die patronen te doorbreken en de muur op te zetten om de band met je kind nog sterker te maken – ook al moet daarvoor het meest kwetsbare voelen dat ter wereld bestaat (de ouder-kind band) – dan wil ik graag met jou samenwerken zodat jij de communicatie met vader/moeder kan afbouwen.
Er is een verschil tussen het wéten en het doen.
Daar is geen 1-2-3 stappenplan voor. Er is geen kant en klaar ouderschapsplan dat de oplossing biedt. Jij zal het vooral moeten doen, stilstaan en bijsturen. Na een tijd wordt het een nieuwe gewoonte die je meer het gevoel geeft dat je leeft en niet meer geleefd wordt.
An Brems
Systemisch counselor bij Glinster
Ben jij een ouder die merkt dat de communicatie met je ex over de kinderen veel stress geeft?
Wat als samenwerken als ouders hoge stress geeft?
Bij de meeste scheidingen komen ouders tot een manier van samenwerken als ouders die leefbaar is. Ik werk met een klein segment, waarbij het spreken met elkaar als ouders hoge stress geeft. Ik leer ze ontsnappingspunten te vinden naar meer welzijn voor hun kinderen, zonder samenwerking van de andere ouder. Deze ouders ervaren véél druk om toch maar te kunnen spreken met elkaar.
Mijn ex moet eerst veranderen. Zo kan ik geen co-ouderschap doen!
Na de echtscheiding moet je wel nog als ouders verder. Terwijl er misschien enorm veel pijn, verdriet of woede is tussen elkaar als ex-partners. In deze blog wil ik je uitleggen waarom de stap van ex-partners naar co-ouders na de echtscheiding zo moeilijk is en totaal niet evident.
Hoe begin je nu aan parallel ouderschap?
Over de voorwaarden om aan parallel ouderschap te beginnen. Ook al is het nog niet zo gekend. Als jij ervoor kiest en 100% voor gaat, dan straal je dat uit en neem je anderen die het nog niet kennen, mee.
5 Belangrijke inzichten waardoor je begrijpt wat Parallel Ouderschap is
Je vraagt jezelf af “Wat is dat nu, parallel ouderschap?” Je hebt het gehoord van een vriend, een hulpverlener of de rechtbank. Dan ga je op zoek naar informatie. Ik vertel je hier wat jij moet weten over parallel ouderschap.
Hoe voed je je kind weerbaar op in een vechtscheiding?
Als ouder wil je je kind goed opvoeden. Maar hoe doe je dat in een vechtscheiding, waar er heel wat extra uitdagingen komen bij kijken? Toch kan het. In deze blog vertel ik je over één ding, een inzicht dat al een klein verschil kan maken.
Mijn kinderen zien lijden in een vechtscheiding, dat is heel moeilijk geweest
Het is één ding om zelf met de moeilijke situatie om te gaan, maar je kinderen zien lijden, dat is héél moeilijk geweest. Zo vertelde Steven Laureys op radio 1. Het zette me aan om te spreken met ouders over dit lijden en hoe je als ouder daarmee kan omgaan. Dat vertel ik je graag in deze blog.
Aaargh, het wisselmoment is weer pure stress
Het wisselmoment komt in negen op de tien gesprekken aan bod en bezorgt veel ouders en kinderen stress. Wat speelt er zich af tijdens een wisselmoment, welke valkuilen kan je vermijden opdat je kinderen en jij nét iets minder overstuur moeten zijn.
Parallel ouderschap is ook co-ouderschap
Er bestaan heel wat misverstanden in de samenleving rond scheiden. De woorden verliezen hun betekenis en worden door elkaar gebruikt. Parallel ouderschap is een vorm van co-ouderschap die minder gekend is , toch doet deze vorm het heel goed voor ouders die kampen met conflict met de andere ouder.
Parallel ouderschap kan men niet alleen doen
Parallel ouderschap kan je niet alleen doen. De kracht van het conflict na echtscheiding is groot. Het vraagt wat om jezelf ertegen te verzetten. Daarom heb jij steun nodig om dit te kunnen volhouden.
7 onbewuste strategieën die een goed ouderschapsplan saboteren
Veilige eilandjes als antigif voor een moeilijke echtscheiding
Veilige eilandjes kunnen beschermen tegen de problemen van een psychisch kwetsbare ouder, ook bij een moeilijke echtscheiding. Ik vertel je graag hoe je dit veilig eiland kan opbouwen met je kinderen in 3 stappen.
Hét ouderschapsplan voor ouders in hoog conflict bestaat niet
Een ouderschapsplan maken in hoog conflict na echtscheiding is niet goed, voor regelingen over de kinderen, samen met moeder/vader, is maatwerk nodig. Jij zal zelf moeten leren hoe je houvast creëert voor jou en je kinderen in iedere aparte situatie. Ik toon je waarom parallel ouderschap hierin een goede weg is.
Het beste medicijn tegen ouderlijke burn-out
Het nieuws kopte: “1/12 ouders kampt met ouderlijke burn-out. " De westerse landen, die vaak een individualistische cultuur hebben, zijn het zwaarst getroffen door het fenomeen van uitputting (burn-out) bij ouders. Wat doe je daartegen?
4 Do’s en don’ts wanneer je kind het contact met je verbreekt na de echtscheiding
Je kind wijst je af na de echtscheiding. Hij is liever bij de andere ouder. Hoe ga je daarmee om? Ik deel graag de 4 meest waardevolle do’s en don’ts wanneer jij afgewezen wordt door je kind.
Verdorie, de kinderen inzetten om mij te pesten!
We zien de kinderen vaak als onschuldige speelballen van de conflicten tussen hun ouders, maar het zijn ook autonome wezens, die hun eigen rol hebben in de moeilijke echtscheiding. Daarom wil ik je doen nadenken over 5 acties die je beter niet neemt als je kinderen ingezet worden in de strijd.
3 Misverstanden over de muur opzetten met de andere ouder
Parallel ouderschap leert je om “de muur” op te zetten tussen jezelf en de vader/moeder van je kinderen. Dit om het conflict tussen jullie te verminderen. Want dat conflict is niet goed voor het welzijn van je kinderen. Er zijn wat misverstanden over die muur waarover ik het graag wil hebben.
Vul jouw EHBO kistje
In conflict na echtscheiding is werken aan jouw zelfzorg en die van je kinderen essentieel. Ik vertel je in deze blog graag waarom dit de basis is om uit moeilijk co-ouderschap te komen.
Het conflictbeest
Parallel ouderschap is een bewezen effectieve uitweg uit de vechtscheiding. Het opzetten van de muur tussen beide ouders, helpt het conflictmonster bij de kinderen weg te houden.
Wat helpt bij hoogconflictscheidingen?
In december 2018 verschenen de belangrijkste resultaten van het onderzoek van Inge Pasteels aan de PXL over wat werkt bij hoog conflict na echtscheiding. Dit vormde toen mee de basis voor de werking van Glinster.
Willen kinderen wel praten over de scheiding?
Durf jij je boos maken op je kinderen na de echtscheiding?
Ik help ouders om na de echtscheiding grenzen te stellen aan onveilig of kwetsend gedrag van hun kinderen. Dat is vaak moeilijk om verschillende redenen. Ik help ouders stevig te staan en hier grenzen aan te geven. Hoe doe ik dat? Wel ik geef je in deze blog graag enkele ideeën.
Familierechtbanken kreunen onder het werk
SOS een boos kind na de echtscheiding – 5 tools om de band te versterken
Je vindt zoveel informatie over kinderen die boos zijn, maar het is toch anders wanneer je in een vechtscheiding zit. Hoe ga je daarmee om? Wat kan je wel doen en wat doe je beter niet? Met een andere mindset kan je meer doen dan je denkt! Op die manier houden we samen koers op de vele belangen van je kinderen.
Op zoek naar een ander woord voor vechtscheiding
De benaming ‘vechtscheiding’ vind ik niet goed voor alle ouders. Je kiest er vaak niet voor om in zo’n situatie te zijn. Het kijkt neer op ouders die in moeilijk co-ouderschap zitten. Het voelt beschuldigend, kleinerend, betuttelend… Toch roept het sterke reacties op.