Durf jij je boos maken op je kinderen na de echtscheiding?
Hoe stel je grenzen aan onveilig of kwetsend gedrag van je kinderen na een echtscheiding?
Herken je dit: het gevoel dat het moeilijk is om boos te worden op je kinderen na een echtscheiding? Je wilt hen beschermen, hen geen extra verdriet doen. Maar tegelijkertijd merk je dat sommige situaties om duidelijke grenzen vragen. Hoe doe je dat, zonder dat het voelt alsof je faalt als ouder?
Een herkenbaar verhaal:
Katrien, een moeder van twee, vertelt hoe haar kinderen soms grof tegen haar doen. Vooral haar jongste zoon kan behoorlijk uitvallen. "Ze hebben vaak kritiek op me," zegt ze. "Ik doe dan mijn uiterste best om het hen naar de zin te maken, maar het lijkt nooit goed genoeg."
Een keer, vlak na de wissel, zei haar jongste: "Ik haat je! Je hebt al het geld van papa afgepakt!" Die woorden voelden als messen in haar hart. Later, aan tafel, weigerden haar kinderen te komen eten. Katrien stond in dubio: moest ze boos worden of het laten gaan? Gedachten en emoties raasden door haar heen.
Waarom is het zo moeilijk om grenzen te stellen na een echtscheiding?
Er zijn veel redenen waarom ouders in deze situatie worstelen:
- Schuldgevoel: Je voelt je schuldig dat je kinderen gescheiden ouders hebben.
- Bescherming: Je wilt hen sparen, omdat ze al genoeg hebben meegemaakt.
- Vergelijking met de andere ouder: Misschien is de andere ouder minder streng, en dat maakt je onzeker.
- Angst: Je bent bang dat je kinderen zich van je afkeren.
- Eigen stijl: Het past misschien niet bij je om boos te worden; je zoekt liever de dialoog.
- Schaamte: Je schaamt je voor het gedrag van je kinderen en durft er niet over te praten.
Wat helpt jou als ouder?
Veel ouders zoeken steun in opvoedboeken. Die kunnen inspirerend zijn, maar soms voelen ze ook als een keurslijf. Het gaat niet om de "perfecte" manier van opvoeden, maar om wat werkt voor jou en je kinderen.
Bij Glinster help ik ouders om stevig te staan en grenzen te stellen aan kwetsend gedrag, zonder schuldgevoel. Dit doe ik niet met standaardadviezen, maar door samen te kijken wat bij jou past. Hier zijn alvast enkele inzichten:
Boos zijn kan erkenning geven.
Grenzen geven kinderen structuur en veiligheid. Het is een manier om te laten zien dat je betrokken bent.Boosheid toont zorg.
Het laat zien dat je om de relatie geeft en dat je het belangrijk vindt hoe jullie met elkaar omgaan.Grenzen stellen is assertief zijn.
Boos worden is niet negatief; het is een manier om duidelijk te maken waar de grens ligt. Dit kan op een respectvolle manier.Leer luisteren naar je emoties.
Vaak barst de bom omdat je je emoties opkropt. Door ze eerder te herkennen en te uiten, blijf je in balans.Let op wat je voelt in je lichaam.
Emoties zijn lichamelijk: een bonzend hart, spanning in je spieren. Leer die signalen herkennen.Boosheid maakt je zelfverzekerder.
Het is oefenen, maar als je op een gezonde manier grenzen stelt, groeit je zelfvertrouwen én verbetert de band met je kinderen.Boosheid hoort erbij.
Er heerst een taboe op boosheid bij ouders, maar weet dat het oké is. Kinderen dagen je uit, en dat is normaal. Vanuit liefdevolle zorg kun je grenzen stellen.
Weet dat je niet alleen bent in deze uitdagingen. Het stellen van grenzen is niet alleen een cadeau voor je kinderen, maar ook voor jezelf. Het helpt jullie beiden om sterker te worden.
An Brems
Systemisch counselor bij Glinster
Op zoek naar een ander woord voor vechtscheiding
In deze blog deel ik mijn ervaringen met ouders in complexe scheidingen, die vaak het gevoel hebben in een ‘vechtscheiding’ te worden geplaatst. Dit label roept vaak emoties zoals schuld en schaamte op. In plaats van dit label, werk ik met ouders die te maken hebben met ‘conflictueus ouderschap’, waarbij communicatie met de andere ouder moeilijk is. Mijn rol is om ouders te ondersteunen door te luisteren, hun situatie te begrijpen en samen naar oplossingen te zoeken. Het is een proces van heroverweging en herstructurering, waarbij geduld en begrip essentieel zijn om een gezonde opvoeding te waarborgen, ondanks de scheiding.
Familierechtbanken kreunen onder het werk
Wat helpt bij hoogconflictscheidingen?
Het nieuws kopte in december 2018: 'Waarom bemiddeling bij hoge conflicten niet werkt'. Het is ook mijn ervaring dat de goedbedoelde inzet om met iedereen te spreken in hoog conflict, strijdverhogend kan werken en ouders en kinderen nog verder van elkaar drijft. Maar wat werkt dan wel? In december 2018 verschenen de belangrijkste resultaten van het onderzoek van Inge Pasteels aan de PXL over wat werkt bij hoog conflict na echtscheiding. Dit vormde toen mee de basis voor de werking van Glinster.
De twee werelden van Kleine Beer
Mijn ex moet eerst veranderen. Zo kan ik geen co-ouderschap doen!
"Hoe kan ik nu co-ouderschap doen met een ex die mij van alles beschuldigt/verwijt/tegenwerkt...?" Herkenbaar? Nou, ik begrijp je. Na het uit elkaar gaan als partners, moet je als ouders verder. Terwijl er in de relatie heel wat gebeurd is. Terwijl er misschien enorm veel pijn, verdriet of woede is tussen elkaar als ex-partners. Wat kan je dan doen?
7 strategieën die een goede ouderschapsregeling ondermijnen
Van survivalmodus naar comfortzone
Survival-modus is een stand waarin ons lichaam schiet als reactie op stress of gevaar. Deze modus beschermt ons en helpt ons in leven te blijven. Maar het is niet bedoeld om er langere tijd in te blijven. Als we er langere tijd in blijven, dan begint er van alles met ons te gebeuren en krijgen we allerlei klachten. Hierover had ik een gesprek met Ellen Vercauteren. Zij helpt mensen uit de survivalmodus naar een comfortzone.
5 Belangrijke inzichten waardoor je begrijpt wat Parallel Ouderschap is
Je vraagt jezelf af “Wat is dat nu, parallel ouderschap?” Je hebt het gehoord van een vriend, een hulpverlener of de rechtbank. Dan ga je op zoek naar informatie. Ik vertel je hier wat jij moet weten over parallel ouderschap.
Parallel ouderschap is ook co-ouderschap
Er bestaan heel wat verwarring in de samenleving rond de overgang van 1 kerngezin naar 2 gezinnen. Parallel ouderschap is een vorm van co-ouderschap die minder gekend is , toch doet deze vorm het heel goed voor ouders die kampen met conflict met de andere ouder. Ik zie hoe ouders zo hard hun best doen om toch maar met de andere ouder overeen te komen. Over hobby's, huiswerk, kleine en grote zorgen van de kinderen uit te wisselen met elkaar. Dat dit niet lukt, kan aanvoelen als een falen.
Wat als samenwerken als ouders hoge stress geeft?
Bij de meeste scheidingen komen ouders tot een manier van samenwerken als ouders die leefbaar is. Ik werk met een klein segment, waarbij het spreken met elkaar als ouders hoge stress geeft. Ik leer ze ontsnappingspunten te vinden naar meer welzijn voor hun kinderen, zonder samenwerking van de andere ouder. Deze ouders ervaren véél druk om toch maar te kunnen spreken met elkaar.
Mijn kinderen zien lijden in een vechtscheiding, dat is heel moeilijk geweest
Het is één ding om zelf met de moeilijke situatie om te gaan, maar je kinderen zien lijden, dat is héél moeilijk geweest. Zo vertelde Steven Laureys op radio 1. Het zette me aan om te spreken met ouders over dit lijden en hoe je als ouder daarmee kan omgaan. Dat vertel ik je graag in deze blog.
Aaargh, het wisselmoment is weer pure stress
Het wisselmoment komt in negen op de tien gesprekken aan bod en bezorgt veel ouders en kinderen stress. Wat speelt er zich af tijdens een wisselmoment, welke valkuilen kan je vermijden opdat je kinderen en jij nét iets minder overstuur moeten zijn.
Veilige eilandjes als buffer
Ik leerde het idee over 'veilig eiland' kennen van Peter Rober (gezinstherapeut KULeuven) tijdens een workshop over parentificatie. Dat is wanneer een kind de zorg opneemt voor een ouder, omdat die niet voor zichzelf en de kinderen kan zorgen. Maar kinderen kunnen hier veerkrachtig doorkomen, als er veilige eilandjes voor hen zijn. Dit zijn plekken waar ze zichzelf kunnen zijn en als kind zorgeloos spelen. Deze eilandjes werken als een buffer, die kinderen helpen bij de problemen die ze tegenkomen op hun pad.
Dubbele oudercontacten?
Deze blog schreef ik vanuit mijn systemisch denkkader als antwoord op de vraag van een leerkracht waarom ze dubbele oudercontacten moeten organiseren en ouders niet op een geciviliseerde manier uit elkaar kunnen gaan.
Hét ouderschapsplan voor ouders in hoog conflict bestaat niet
Een ouderschapsplan maken in hoog conflict na echtscheiding is niet goed, voor regelingen over de kinderen, samen met moeder/vader, is maatwerk nodig. Jij zal zelf moeten leren hoe je houvast creëert voor jou en je kinderen in iedere aparte situatie.
Het beste medicijn tegen ouderlijke burn-out
België is een van de zwaarst getroffen landen wanneer het gaat over parentale burn-out (Knack, maart 2021) De westerse landen, die vaak een individualistische cultuur hebben, zijn het zwaarst getroffen door het fenomeen van uitputting (burn-out) bij ouders. België scoort bijzonder slecht en bevindt zich in de top 3 van zwaarst getroffen landen. Wat is een ouderlijke burn-out? Wat kan je helpen hierbij?
Verdorie, de kinderen inzetten om mij te pesten!
We zien de kinderen vaak als onschuldige speelballen van de conflicten tussen hun ouders, maar het zijn ook autonome wezens, die hun eigen rol hebben in de moeilijke echtscheiding. Daarom wil ik je doen nadenken over 5 acties die je beter niet neemt als je kinderen ingezet worden in de strijd.
Willen kinderen wel praten over de scheiding?
SOS een boos kind na de echtscheiding – 5 tools om de band te versterken