Mijn ex moet eerst veranderen. Zo kan ik geen co-ouderschap doen!
"Hoe kan ik nu samen ouderschap doen met een ex die mij van alles beschuldigt/verwijt/tegenwerkt...?"
Herkenbaar? Nou, ik begrijp je. Na het uit elkaar gaan als partners, moet je als ouders verder. Terwijl er in de relatie heel wat gebeurd is.
"Els heeft al die jaren alleen voor de kinderen gezorgd. Toen Jan haar bedrogen had en vertrok, kromp haar maag ineen. Dat was nog zacht uitgedrukt. Hij zou co-ouderschap vragen en dan zou zij haar kinderen vaak moeten missen. Dan zouden haar kinderen het zonder haar moeten doen. Terwijl ze daar nog te klein voor zijn. Ze hebben mij nodig, dat was zeker, dacht ze. Toen het co-ouderschap startte en de kinderen na de wissel terug bij haar waren, vertelden ze verhalen over hun tijd bij papa. Ze zag dat haar kinderen uitgeput waren en niet goed verzorgd. Hij had zeker hun haren niet gewassen en hun niet op tijd in bed gestopt. Els haar maag kromp nog meer ineen. Dit kan toch niet goed zijn. Nadat ze maanden berichten heeft gestuurd hierover, houdt hij daar nog geen rekening mee. Het moet gedaan zijn. Ze begint te denken dat hij dit doet om haar te pesten. Want zij wil zo graag dat hij rekening houdt met de noden van de kinderen. Hij moet echt veranderen en zijn verantwoordelijkheid nemen."
"Tom kon zichzelf niet meer zijn in het gezin. Zijn relatie met Sien was zuur en liefdeloos geworden. Ook in huis was er veel spanning. Hij moest op eieren lopen. Na de echtscheiding kan hij eindelijk terug de papa zijn die hij wou. Hij houdt van avontuur. Hij trekt onbezonnen het bos in met de kinderen en bakt nog laat een pizza in de oven. Hij leert een nieuwe vrouw kennen en gaat snel samenwonen. Ondertussen stuurt de moeder van zijn kinderen berichten dat hij zijn verantwoordelijkheid als vader meer moet nemen. Hij reageert er niet op. Maar vanbinnen kropt de spanning op. Tot dat de kinderen zijn activiteiten niet meer zo leuk vinden als in het begin. Ze blijven liever thuis en willen mama. Wanneer ze toch onverwacht naar de kermis gaan, doen de kinderen lastig. Ze zeggen hatelijke dingen tegen hem en zijn nieuwe partner. Hij stuurt een bericht naar moeder. Dit kan toch niet! Ze moet stoppen met hem in een slecht daglicht te stellen. Zij moet echt veranderen en vertrouwen hebben in hem."
...
Zonder een beetje vertrouwen is het moeilijk om samen te werken als ouders na de scheiding. Deze breuk in vertrouwen ontstaat door pijnlijke gebeurtenissen: verwijten, geweld, oneerlijkheid, bedrog, rechtszaken,...
Dat vertrouwen kan je niet zomaar opnieuw opbouwen met een paar gesprekken.
Met zulk wantrouwen tussen elkaar, gaat het samenwerken als ouders moeilijk. Er is iets voor te vinden dat de ex eerst moet veranderen om goed te kunnen samenwerken als ouders. Dat heb je echter niet in handen. Je kan nog zo je best doen om je ex tot inzicht te brengen. Als zij/hij niet wil...
Wat kan je dan het beste doen voor de kinderen?
Er zijn andere vormen van co-ouderschap. En één daarvan is parallelouderschap. Dat is co-ouderschap waarbij je parallel aan elkaar ouder bent, met minimaal contact tussen elkaar als ouders.
Bij deze vorm van co-ouderschap heb je jouw ex-partner niet nodig om welzijn te brengen voor je kinderen. Door een muur op te zetten met de andere ouder en je te focussen op je eigen gezin. Dat werkt evengoed voor het welzijn van de kinderen als samenwerken als ouders.
Zo vertelt Loes:
"Ik had last van bedreigingen, chantage en beschuldigingen door mijn ex-partner, de vader van mijn kinderen. Op onverwachtse momenten werd mijn gezin overspoeld door verwijten, beschuldigingen en bedreigingen. Ruzies en geschreeuw. Hard tegen hard.
Voor ik startte bij An, twijfelde ik: zou het wel werken voor mijn situatie...
Ik heb geleerd om eerst even adem te halen, pauze te nemen, te reflecteren en dan eventueel pas actie. Ook leerde ik dat ik niet altijd hoef te reageren en mijn eigen verhaal/frame kan en mag hebben in het opvoeden van mijn kinderen.
Ik ben rustiger en dat heeft een positief effect op de kinderen. Ik richt me nu vooral op de kinderen en mijn eigen gezin, dat geeft houvast.
Je kunt het altijd proberen of het voor jou werkt. Door de vele video's, podcasts en informatie steek je er iets van op voor jouw situatie. Je bepaalt jouw eigen tempo in het proces. An is heel benaderbaar en je kunt je al snel veilig voelen in de groep.
In welke situatie je ook zit, je vindt hier houvast en begeleiding en/of een gesprekspartner op basis van op onderzoek gebaseerde inzichten en een hoop ervaring."
An Brems
Systemisch counselor bij Glinster
Op zoek naar een ander woord voor vechtscheiding
In deze blog deel ik mijn ervaringen met ouders in complexe scheidingen, die vaak het gevoel hebben in een ‘vechtscheiding’ te worden geplaatst. Dit label roept vaak emoties zoals schuld en schaamte op. In plaats van dit label, werk ik met ouders die te maken hebben met ‘conflictueus ouderschap’, waarbij communicatie met de andere ouder moeilijk is. Mijn rol is om ouders te ondersteunen door te luisteren, hun situatie te begrijpen en samen naar oplossingen te zoeken. Het is een proces van heroverweging en herstructurering, waarbij geduld en begrip essentieel zijn om een gezonde opvoeding te waarborgen, ondanks de scheiding.
Familierechtbanken kreunen onder het werk
Wat helpt bij hoogconflictscheidingen?
Het nieuws kopte in december 2018: 'Waarom bemiddeling bij hoge conflicten niet werkt'. Het is ook mijn ervaring dat de goedbedoelde inzet om met iedereen te spreken in hoog conflict, strijdverhogend kan werken en ouders en kinderen nog verder van elkaar drijft. Maar wat werkt dan wel? In december 2018 verschenen de belangrijkste resultaten van het onderzoek van Inge Pasteels aan de PXL over wat werkt bij hoog conflict na echtscheiding. Dit vormde toen mee de basis voor de werking van Glinster.
De twee werelden van Kleine Beer
7 strategieën die een goede ouderschapsregeling ondermijnen
Van survivalmodus naar comfortzone
Survival-modus is een stand waarin ons lichaam schiet als reactie op stress of gevaar. Deze modus beschermt ons en helpt ons in leven te blijven. Maar het is niet bedoeld om er langere tijd in te blijven. Als we er langere tijd in blijven, dan begint er van alles met ons te gebeuren en krijgen we allerlei klachten. Hierover had ik een gesprek met Ellen Vercauteren. Zij helpt mensen uit de survivalmodus naar een comfortzone.
5 Belangrijke inzichten waardoor je begrijpt wat Parallel Ouderschap is
Je vraagt jezelf af “Wat is dat nu, parallel ouderschap?” Je hebt het gehoord van een vriend, een hulpverlener of de rechtbank. Dan ga je op zoek naar informatie. Ik vertel je hier wat jij moet weten over parallel ouderschap.
Parallel ouderschap is ook co-ouderschap
Er bestaan heel wat verwarring in de samenleving rond de overgang van 1 kerngezin naar 2 gezinnen. Parallel ouderschap is een vorm van co-ouderschap die minder gekend is , toch doet deze vorm het heel goed voor ouders die kampen met conflict met de andere ouder. Ik zie hoe ouders zo hard hun best doen om toch maar met de andere ouder overeen te komen. Over hobby's, huiswerk, kleine en grote zorgen van de kinderen uit te wisselen met elkaar. Dat dit niet lukt, kan aanvoelen als een falen.
Durf jij je boos maken op je kinderen na de echtscheiding?
Ik help ouders om na de echtscheiding grenzen te stellen aan onveilig of kwetsend gedrag van hun kinderen. Dat is vaak moeilijk om verschillende redenen. Ik help ouders stevig te staan en hier grenzen aan te geven. Hoe doe ik dat? Wel ik geef je in deze blog graag enkele ideeën.
Wat als samenwerken als ouders hoge stress geeft?
Bij de meeste scheidingen komen ouders tot een manier van samenwerken als ouders die leefbaar is. Ik werk met een klein segment, waarbij het spreken met elkaar als ouders hoge stress geeft. Ik leer ze ontsnappingspunten te vinden naar meer welzijn voor hun kinderen, zonder samenwerking van de andere ouder. Deze ouders ervaren véél druk om toch maar te kunnen spreken met elkaar.
Mijn kinderen zien lijden in een vechtscheiding, dat is heel moeilijk geweest
Het is één ding om zelf met de moeilijke situatie om te gaan, maar je kinderen zien lijden, dat is héél moeilijk geweest. Zo vertelde Steven Laureys op radio 1. Het zette me aan om te spreken met ouders over dit lijden en hoe je als ouder daarmee kan omgaan. Dat vertel ik je graag in deze blog.
Aaargh, het wisselmoment is weer pure stress
Het wisselmoment komt in negen op de tien gesprekken aan bod en bezorgt veel ouders en kinderen stress. Wat speelt er zich af tijdens een wisselmoment, welke valkuilen kan je vermijden opdat je kinderen en jij nét iets minder overstuur moeten zijn.
Veilige eilandjes als buffer
Ik leerde het idee over 'veilig eiland' kennen van Peter Rober (gezinstherapeut KULeuven) tijdens een workshop over parentificatie. Dat is wanneer een kind de zorg opneemt voor een ouder, omdat die niet voor zichzelf en de kinderen kan zorgen. Maar kinderen kunnen hier veerkrachtig doorkomen, als er veilige eilandjes voor hen zijn. Dit zijn plekken waar ze zichzelf kunnen zijn en als kind zorgeloos spelen. Deze eilandjes werken als een buffer, die kinderen helpen bij de problemen die ze tegenkomen op hun pad.
Dubbele oudercontacten?
Deze blog schreef ik vanuit mijn systemisch denkkader als antwoord op de vraag van een leerkracht waarom ze dubbele oudercontacten moeten organiseren en ouders niet op een geciviliseerde manier uit elkaar kunnen gaan.
Hét ouderschapsplan voor ouders in hoog conflict bestaat niet
Een ouderschapsplan maken in hoog conflict na echtscheiding is niet goed, voor regelingen over de kinderen, samen met moeder/vader, is maatwerk nodig. Jij zal zelf moeten leren hoe je houvast creëert voor jou en je kinderen in iedere aparte situatie.
Het beste medicijn tegen ouderlijke burn-out
België is een van de zwaarst getroffen landen wanneer het gaat over parentale burn-out (Knack, maart 2021) De westerse landen, die vaak een individualistische cultuur hebben, zijn het zwaarst getroffen door het fenomeen van uitputting (burn-out) bij ouders. België scoort bijzonder slecht en bevindt zich in de top 3 van zwaarst getroffen landen. Wat is een ouderlijke burn-out? Wat kan je helpen hierbij?
Verdorie, de kinderen inzetten om mij te pesten!
We zien de kinderen vaak als onschuldige speelballen van de conflicten tussen hun ouders, maar het zijn ook autonome wezens, die hun eigen rol hebben in de moeilijke echtscheiding. Daarom wil ik je doen nadenken over 5 acties die je beter niet neemt als je kinderen ingezet worden in de strijd.
Willen kinderen wel praten over de scheiding?
SOS een boos kind na de echtscheiding – 5 tools om de band te versterken